GÜNLÜK İŞLERDENMİŞ GİBİ ÖLÜM – İLHAN BERK

Dönüp duruyor yol. Sonunda orda durduk Açık kapıdan gördük, oturmuş yün eğiriyordu Elinde kirmeni. Kocaman bir yumak kapının orda yuvarlanıp kalmıştı. Eşikten başımızı uzatıp: “Nasılsın?” dedik. Sanki bir sandalyenin yerini değiştiriyormuş gibi “Ölüp gidiyoruz işte!” dedi, kaldırmadan başını. Günlük işlerdenmiş gibi ölüm. Bir rüzgar dövüp duruyordu önündeki denizi Arada bir başını kaldırıp baktığı.